
මතක එක් තැන් කරන් ඇස් ලග
නැවතුනා මම සසර සැරි ලෙස
සියොලගම සනසනා නුබේ පෙම
සතපවා ගති සිතෙහි බැතියෙන
යොමා නුබ වෙත පිදු සෙනෙහස
දරාගන්නට නොහැකි ලෙස අද
හිතේ අනිකට ඉඩක් නැති ලෙස
බැදී ඇත්තෙය නුබේ සෙනෙහස
පවුරු නම් ඇත බොහෝ අප වෙත
නමුදු කම් නැ නොතැවි සිටියෙන
දිනක ඔබ වෙත එන්න පින් ඇත
කියා සැනසෙන හිතම බොළදද..?
පබලු